Rocamador

23.08.08 - Dia_20


Em galego-português, que no Século XIII era a língua fundamental da lírica culta em Castela.


Como Santa Maria livrou un mercador do perigoo das ondas do mar en que cuidava[morrer] u caera da nave.



A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado,ben pode valer a todo perigoado.


Ca per ela foi a morte destroyda
e nossa saude cobrada e vida,
tod' est avemos pola Sennor comprida.
Pois un seu miragre vos direi de grado
A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...



Que fez esta Virgen santa e Reynna,

que é dos coitados todos meeza;

contar-vo-lo-ei brevement' e agynna

quant' end' aprendi a quen mio á contado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...




Entre Doir' e Mynn' en Portugal morava

un mercador [rico] muito que amava

Santa Maria e por ela fiava,

e ena servir sempr' era seu cuidado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...

Como quer que el pelas terras mercasse,

se dõa fremos' e aposta achassee

que pera o altar lle semellasse,

de lla aduzer era muit' entregado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...

Porque amava muito Santa Mariade coraçon,

disse ca en romaria

a Rocamador de bõa ment' irya

tanto que o el podess' aver guisado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


Assi foi que el ssa nav' ouve fretada

pera yr a Frandes; e essa vegada,

pois que ouve ben sa fazenda guisada,

foi-sse con quant' aver avia mercado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...




Mais pela costeira do gran mar d'Espanna

ind' aquela nave con mui gran companna,

levantou-s' o mar con tormenta tamanna

que muito per foi aquel dia irado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado


Levantou sas ondas fortes feramente

sobr' aquela nave, que aquela gente

cuidou y morrer, que logo mantenente

chorou e coidou enton y seu pecado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


E o mercador eno bordo da nave

estava enton encima da trave,

e ha onda vo fort' e mui grave

que lle deu [no] peit', e no mar foi deitado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


A nav' alongada foi, se Deus me valla,

del ha gran peça pelo mar, sen falla;

mai-lo demo, que senpre nosco traballa,

quisera que morres y log' affogado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...

El andand' assi en aquela tormenta,

nenbrou-sse da Virgen que senpr' acrecenta

eno nosso ben; ca pero que nos tenta

o demo, non pode nosc', a Deus loado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


«Ai, Madre de Deus,» diss' el, «teu ben m'ajude,

tu que es Sennor santa de gran vertude;

pois a todo-los coitados dás saude,

nenbra-te de mi que ando tan coitado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


Sennor, por merece non me desanpares

por algu tempo t' eu fazer pesares,

e se mi ora daquestas ondas tirares,

servir-t-ei eu sempr' e farei teu mandado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


Nenbra-te, Sennor, que t' ei eu prometudo

d'ir aa ta casa, est' é ben sabudo;

mas tu, dos coitados esforç' e escudo,

val-me, Sennor, ca muit' and' atormentado.»

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...



El esto dizendo, log' a Virgen santa

vo, que o dem' e seus feitos quebranta;

come Sennor bõa que os seus avanta,

fora d' ontr' as ondas o ouve tirado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


E fez enton y gran maravilla fera,

ca tornou o mar mansso de qual ant' era.

Se ll' el algun tempo servijo fezera,

mui ben llo per ouv' aly gualardõado

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


E levou-o salvo a terra segura,

que sol non sentiu coita nen rancura;

esto fez a da virgdade pura,

que por nos viu seu Fillo crucifigado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


E ante dez dias, oý por verdade,

que a nave foss' a aquela cidade

u portar avia, pola piadadede

Santa Maria foi el y chegado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


E tanto que os da nav' aly chegaron,

poi-lo viron, todos sse maravillaron;

e os seus enton mui ledos per tornaron,

e contou-lles el quant' avia passado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...


E o mercador, pois se tornou de França

e feien ssa terra, sen longa tardança

a Rocamador se foi, e confiançana

Virgen sempr' ouv'. Ei-vo-lo acabado.

A [de] que Deus pres carn' e foi dela nado...

Obtido em "http://pt.wikisource.org/wiki/Cantigas_de_Santa_Maria/CCLXVII"




Primeiro Saint-Michéle, depois Rocamador , amanhã Lourdes...nem de propósito,... são os três maiores santuários de França. Haja esperança e Fé !





Aproximadamente 400km

Sem comentários: